Knjaževac 22/07/2022
Prema brojnim istraživanjima, dolazi se do zaključka da su dečiji brakovi medju opštom populacijom u Srbiji prisutni često medju siromašnijim stanovništvom u ruralnim predelima. Iako je prema važećim zakonima Republike Srbije, zabranjena praksa dečijih brakova, madju ženama starosti od 20 do 49 godina, u prvi brak pre osamnaeste godine, prema statitici stupi skoro 6,8 odsto žena iz opšte populacije dok se 57 odsto žena iz romskih zajednica udaje pre navešene 18 godine života.
Analizirajući romsku zajednicu, dolazi se do zaključka da su žene Romkinje, posebno ugrožene, prema istaraživanju Ženske romske mreže Srbije, životni vek jedne romkinje je oko 48 godina što znači da je njihov život za oko 25 godina kraći od proseka opšte ženske populacije. Kratak životni vek posledica je loših životnih uslova, u romskoj zajednici za ženu od oko 46 godina, važi da je već starija, što znači da je ona već oko 20 – 30 godina izložena mogućem nasilju u porodici jer je udata vrlo rano.
S druge strane, romska zajednica ima neke distinktivne crte, koje proizilaze iz osobenosti ove etničke kulture, kao i iz toga što se radi o marginalizovanoj socijalnoj grupi. Žene iz marginalizovanih socijalnih grupa stupaju u proces biološke reprodukcije vrlo rano i aktivne su tokom čitavog perioda plodnosti. Neki od ključnih razloga za stupanje u maloletnički brak su podređen položaj žene, snažna uloga socijalnih normi poput kulta nevinosti, siromaštvo i nedostatak znanja o braku i reprodukciji.
Prema podaicma ORPS-a iz 2017 godine. 43% žena iz romskih naseljima je udato pre 18 godine, dok se taj broj povećava kod žena bez osnovnog obrazovanja iz najsiromašnijih domaćinstva.
Mlade romkinje, koje rano stupaju u brak i rađaju, dolaze najčešće iz seoskih sredina, gde je je tradicija i neobrazovanost glavni uzrok ovog problema. Rodna uloga žene kao domaćice, majke i supruge nameće se samim devojčicama od ranog detinjstva, uskraćujući im ideju o drugačijim životnim izborima.
Rani brakovi, koji su još uvek prisutni u romskim zajednicama, kao i teret socijalne odgovornosti koji je nametnut Romkinjama u velikoj meri su doprineli visokom stepenu nepismenostimeđu romskim devojčicama i ženama. Posledica rane udaje sa 13 ili 14 godina jeste neredovno pohađanje škole ili pak njeno napuštanje. Socijalne odgovornosti ih takođe lišavaju obrazovanja, jer se od njih više očekuje da rade, da pomognu svojim očevima i majkama u izdržavanju porodice, nego da idu u školu. Kao rezultat toga, imamo razliku u stepenu pohađanja škole između romskih dečaka i devojčica.
